Bénéteau Oceanis 473 Clipper - 2022

Bardzo wszechstronny pod względem podejścia do pokładu i układu wnętrza, Océanis 473 był jedną z gwiazd Beneteau w latach 2001-2008. Ten projekt Finot-Conq łączy poziom komfortu i dobrych osiągów poszukiwanych przez prywatnych armatorów z surowymi wymaganiami czarteru biznes. Océanis 473, zaprojektowany przez Finot-Conq, został zaprezentowany publicznie w 2001 roku, aby zastąpić Océanis 461, projekt obudowy Farr wprowadzony w 1996 roku. OC-473 ...

Bardzo wszechstronny pod względem podejścia do pokładu i układu wnętrza, Océanis 473 był jedną z gwiazd Beneteau w latach 2001-2008. Ten projekt Finot-Conq łączy poziom komfortu i dobrych osiągów poszukiwanych przez prywatnych armatorów z surowymi wymaganiami czarteru biznes. Océanis 473, zaprojektowany przez Finot-Conq, został zaprezentowany publicznie w 2001 roku, aby zastąpić Océanis 461, projekt obudowy Farr wprowadzony w 1996 roku. OC-473 znajdował się w katalogu Béneteau do 2008 roku, kiedy to został zastąpiony przez Oceanis 46 zaprojektowany przez Berret/Racoupeau. Trzej renomowani architekci trzech pokoleń Océanis w tym ważnym pasie o długości 13-14 metrów, gdzie modele konkurują jednocześnie w wymagającym segmencie łodzi właściciela, a także na trudnym rynku czarterowym. Za projekt Océanis 473 odpowiadał tandem Finot-Conq, niekwestionowany zwolennik projektów regat Open ocean na początku XXI wieku, nowy model zaskakiwał dużą objętością kadłuba, wysokim i mocnym dziobem startowym, nowoczesny bulwiasty kil w kształcie litery „L” i imponująca belka praktycznie do samej pawęży. Od pierwszego wejrzenia ta żaglówka jest przyjemna dla oka. Jej estetyka jest ponadczasowa, przyjmując atrakcyjny podwójny pokład z tyłu masztu, wznoszący się nieco nad salonem. W ten sposób znaczna wolna burta OC-473 ukrywała jego masywną sylwetkę, zapewniając jednocześnie dużą przestrzeń nad głową. Takielunek OC473 to top masztowy z kątowymi spreaderami i babystagiem, z dość zrównoważonym rozmieszczeniem żagli między genuą a grotem. Ważna powierzchnia 150% genui nigdy nie przypadła do gustu firmom czarterowym, które widziały, jak ich nieostrożni klienci łatwo deformują żagiel. Nie jest to bardzo subtelny zestaw z ustawieniami, ale jest solidny i łatwy w obsłudze dzięki kompletnemu i dobrze ułożonemu takielunkowi dostarczanemu w standardzie. Manewr masztem 473 jest przekazywany do kokpitu, gdzie jest obsługiwany przez baterię szczęk Spinlock XT i parę wciągarek Lewmar 40ST w kokpicie. Porządny co do długości szot grota znajduje się również na kokpicie, a wyciągarki genuy (dwie Lewmar 56 lub 54ST) na zrębnicach i mogą być obsługiwane przez rumpel lub przez załogę z brzegów. Sternik steruje za pomocą podwójnego koła, a jego siedzisko na skrzydłach zawsze ma tylny sztag, przeszkadzający reszcie pleców na balkonie rufowym. Widoczność w kierunku dziobu oraz punkty podparcia z prześwitem są prawidłowe. Wysuwana centralna ławka otwiera drogę do rufowej platformy, która w swoim czasie wydawała się nie do pobicia. W dzisiejszych czasach, przyzwyczajonych do ogromnych składanych fartuchów, które mają wszystkie łodzie żaglowe, pod znakiem zapytania stoi dobry rozmiar platformy OC-473. Océanis 473 może pochwalić się dobrymi osiągami w całym zakresie wiatrów od 5 do 6 węzłów w porywach. Godna uwagi jest również jego twardość przy przechylaniu, zwłaszcza w wersji 2,10 m. projekt. Płynąc na wiatr z wiatrem o sile około 25 węzłów, z refem grota i rozłożoną 2/3 genuą, łódź bez wysiłku utrzymuje kurs z prędkością 7,2/7,6 węzłów, z suchym kokpitem natryskowym i załogą podziwiającą krajobrazy siedzącą na wygodnych ławkach w wannie (brawo za podpórkę pod stopy). Głęboki dziób z dobrym startem, a także pewien kształt litery „U” w przedniej części kadłuba, gwarantują płynne przejście przez falę. Na ciasnych trasach wyważenie kół pozostaje dość neutralne, co jest typowe dla konstrukcji Finot-Conq, ale najlepiej nie sterować za daleko, aby nie stracić prowadzenia na tym kadłubie o dużej wyporności. Otwierając szoty z tymi 20/25 węzłami, prędkość OC-473 wzrasta do dobrych 8,5 węzłów na trawersie, osiągając długość 9,5/10 węzłów. Rozwijając całą genuę tym wiatrem od płetwy, prędkość pozostaje stała, dwucyfrowa i chociaż sternik musi być bardziej uważny, w programie dominuje wrażenie łatwej prędkości. Kokpit Océanis jest wygodny zarówno na kotwicy, jak i podczas żeglugi. Połączenie dziobu z rufą jest wygodne, siedzenie za sterem przyjemne, a sześciu (lub nawet ośmiu) członków załogi, których łódź przyznaje, będzie swobodnie manewrować lub siedzieć na ławkach. Oceanis 473 należy do generacji żaglówek, które wciąż nie uważały dużych stołów zewnętrznych – z lodówką i skrzynią na naczynia – za obowiązkowe. W OC-473 stół zewnętrzny wykonany jest z luksusowego, lakierowanego drewna mahoniowego i jest rozkładany, a także łatwy do demontażu (w zestawie torba transportowa), pozostawiając jedynie widoczną rurową konstrukcję ze stali nierdzewnej, która służy zarówno jako poręcz, jak i podnóżek z lista. Bardzo praktyczne rozwiązanie Wnętrza o dużej kubaturze Wewnątrz 473 oferuje wersje dla wszystkich programów nawigacyjnych, z dwiema, trzema lub czterema ogromnymi podwójnymi kabinami i dwiema łazienkami. Niezależnie od wersji, centralny salon jest bardzo przestronny (3,55 x 3,92 m.), różniący się - w zależności od wersji - kuchnią w kształcie litery "L" przy wejściu lub wzdłuż boku salonu. Strefa nawigatora (zmieniająca się w zależności od wersji kambuza) jest taka sama jak wcześniej, z siedziskiem skierowanym w stronę dziobu, szufladami, półkami i schowkami na drobne przedmioty, dobrą przestrzenią do eksponowania map, ściętym panelem do wbudowania elektroniki oraz praktyczny panel przedni, który pozwala na wbudowanie obu małych instrumentów i wykorzystanie ich jako schowka na rękawiczki. Zakładając, że tabele z mapami stopniowo tracą rację bytu w nowoczesnych łodziach żaglowych, ten obszar nawigatora zawsze można wykorzystać jako „biuro” właściciela, sprzęt, który jest coraz bardziej poszukiwany na żaglówkach tej długości. Na poziomie konstrukcyjnym OC-473 zrobił kolejny krok naprzód w trwającym procesie Beneteau, aby przekształcić swoje przeciwformy w praktycznie integralne elementy od podłogi do sufitu. W OC-473 kontrforma nie tylko tworzy wzmocnienia kadłuba, ale także dyskretnie podpiera grodzie i dużą część mebli, łącząc wszystko razem za pomocą różnych rodzajów klejów. Jest to system konstrukcyjny bardzo dostosowany do dużych serii, solidny i trwały, który Beneteau doskonale opanował. Stolarka, w całości wykonana z drewna w eleganckim ciemnym kolorze mahoniu, jest elegancka i przyjemna dla oka. W Bénéteau są mistrzami w dopełnianiu wybitnie przemysłowej stolarki dekoracyjnymi detalami i gustownymi dodatkami. Ta umiejętność stoczni sprawia, że zapominamy, że podstawą mebli jest prosta stolarka i podstawowe wykończenia. Nagroda także za obfitość praktycznych iluminatorów i luków (w sumie 19), oprócz stałych metakrylanów na dziobie kabiny. Pomiędzy nimi gwarantują dobrą wentylację i sprawiają, że ciemna tonacja drewna nie odbiera pomieszczeniom radości.

Muy versátil en su planteamiento de cubierta y de distribución interior, el Océanis 473 fue una de las estrellas de Beneteau entre 2001 y 2008. Este diseño Finot-Conq combina el nivel de confort y buenas prestaciones que buscan los armadores particulares, con las duras exigencias del negocio del charter. El Océanis 473, diseño de Finot-Conq, fue presentado al público en 2001 en sustitución del Océanis 461, un diseño del gabinete Farr a su vez presentado ...

Muy versátil en su planteamiento de cubierta y de distribución interior, el Océanis 473 fue una de las estrellas de Beneteau entre 2001 y 2008. Este diseño Finot-Conq combina el nivel de confort y buenas prestaciones que buscan los armadores particulares, con las duras exigencias del negocio del charter. El Océanis 473, diseño de Finot-Conq, fue presentado al público en 2001 en sustitución del Océanis 461, un diseño del gabinete Farr a su vez presentado en 1996. El OC-473 estuvo en catálogo de Béneteau hasta 2008, cuando fue sustituido por el Océanis 46 diseño de Berret/Racoupeau. Tres arquitectos de la máxima reputación para tres generaciones de Océanis en esta importante franja de los 13-14 metros de eslora, donde los modelos compiten de forma simultánea en el exigente segmento del barco de armador y también en el duro mercado del charter. El tándem Finot-Conq, aval indiscutible en diseños Open de regata oceánica a primeros del siglo XXI, fue el responsable del proyecto del Océanis 473. El nuevo modelo sorprendía con el gran volumen de su carena, con una proa de alto y potente lanzamiento, la moderna quilla con bulbo en “L” y una imponente manga hasta prácticamente el mismo espejo de popa. Desde el primer vistazo, este velero entra fácilmente por los ojos. Su estética es intemporal, adoptando una atractiva cubierta en doble flush-deck desde más atrás del palo, remontando ligeramente sobre el salón. El importante francobordo del OC-473 disimulaba de esta manera su masiva silueta proporcionando al tiempo una buena altura de techo interior. El aparejo del OC473 es a tope de palo con crucetas anguladas y baby-stay, con un reparto de velas bastante equilibrado entre el génova y la mayor. La importante superficie del génova al 150% nunca fue del gusto de las empresas de chárter, que veían como sus clientes poco cuidadosos deformaban la vela con facilidad. No es un aparejo muy sutil con los reglajes, pero es sólido y sencillo de manejar gracias al completo y bien dispuesto acastillaje suministrado de serie. La maniobra del palo del 473 queda toda ella reenviada a la bañera, donde la atienden una batería de mordazas Spinlock XT y un par de winches Lewmar 40ST sobre la cabina. La barra de escota de mayor, honesta en su longitud, también está sobre la cabina y los winches del génova (dos Lewmar 56 ó 54ST) quedan sobre las brazolas, pudiendo ser manejados por el caña o por los tripulantes desde los bancos. El timonel gobierna con doble rueda y su asiento en las bandas siempre tiene el back-stay en pata de gallo molestando el reposo de la espalda en el balcón de popa. La visibilidad hacia proa y los puntos de apoyo con la escora son correctos. Una banqueta central escamoteable abre el paso a una plataforma de popa que, en sus tiempos, parecía inmejorable. Hoy en día, acostumbrados a los inmensos faldones abatibles que llevan todos los veleros, el buen tamaño de la plataforma del OC-473 queda en entredicho.Prestaciones a la altura El Océanis 473 puede presumir de buenas prestaciones en toda la franja de vientos a partir de ventolinas sobre los 5 ó 6 nudos. También es notable su dureza de escora, sobre todo en la versión de 2,10 m. de calado. Ciñendo con unos 25 nudos de viento con un rizo en la mayor y 2/3 de génova desplegado, el barco mantiene el rumbo sin esfuerzo a 7,2/7,6 nudos, con la bañera seca de rociones y la tripulación disfrutando del paisaje sentada en los cómodos bancos de la bañera (bravo por la barra de apoyo a los pes). La proa profunda y con buen lanzamiento, así como cierta forma en “U” en la parte de proa del casco, garantizan un suave paso por la ola. En los rumbos cerrados, el equilibrio de la rueda se mantiene bastante neutro, como suele ser habitual en los diseños Finot—Conq, pero es mejor no puntear demasiado para no perder la arrancada de este casco de importante desplazamiento. Abriendo escotas con estos 20/25 nudos, la velocidad del OC-473 sube a unos buenos 8,5 nudos al través, llegando a 9,5/10 nudos al largo. Desplegando todo el génova con este viento por la aleta, la velocidad se mantiene constante con dos dígitos y, aunque el timonel haya de estar más atento, la sensación de velocidad fácil se impone en el programa. La bañera del Océanis es confortable tanto en fondeo como navegando. La corculación de proa a popa es cómoda, el asiento del caña es agradable y los seis (o incluso ocho) tripulantes que admite el barco se encontrarán a sus anchas maniobrando o sentados en los bancos. El Oceanis 473 pertenece a una generación de veleros que aun no consideraban las grandes mesas exteriores –con nevera y cofre para la vajilla- obligatorias. En el OC-473, la mesa exterior está hecha con lujosa madera tono caoba barnizada y es desplegable y también fácilmente desmontable (bolsa de transporte incluida), dejando sólo a la vista una estructura tubular inoxidable que sirve tanto de pasamano como de apoyapiés con la escora. Una solución muy práctica.Interiores de gran volumen En el interior, el 473 propone versiones para todos los programas de navegación, con dos, tres o cuatro enormes camarotes dobles y dos baños. Sea cual sea la versión, el salón central es muy amplio (3,55 x 3,92 m.), diferenciándose –según la versión- por la cocina en “L” junto a la entrada o a lo largo del lateral del salón. La zona del navegante (que cambia de banda según la versión de cocina) es de las de antes, con asiento mirando a proa, cajones, estantes y taquillas para pequeños objetos, buen espacio para desplegar las cartas, panel biselado para empotrar la electrónica y un práctico panel frontal que tanto permite empotrar pequeños instrumentos como ser utilizado como guantera. Asumiendo que las mesas de cartas van perdiendo paulatinamente su razón de ser en el interior de los modernos veleros, esta zona del navegante siempre se puede reciclar como ‘despacho’ del armador, un equipamiento cada día más solicitado en veleros de esta eslora. A nivel de construcción, el OC-473 dio otro paso adelante en el permanente proceso de Beneteau para convertir sus contramoldes en piezas prácticamente integrales desde el suelo al techo. En el OC-473, el contramolde no solo conforma los refuerzos del casco, sino que también se ocupa discretamente de hacer de soporte a los mamparos y buena parte del mobiliario, conjuntándolo todo entre sí mediante distintos tipos de adhesivos. Es un sistema de construcción muy adaptado a las grandes series, solido y duradero que Beneteau domina a la perfección. La carpintería, toda ella en madera de un elegante tono caoba oscuro, es elegante y agradable a la vista. En Bénéteau son maestros a la hora de salpicar una carpintería eminentemente industrial con detalles decorativos y accesorios de buen gusto. Esta habilidad del astillero hace olvidar que la base del mobiliario es una ebanistería sencilla y de acabados básicos. Premio también a la profusión de portillos y tambuchos practicables (19 en total), además de los metacrilatos fijos a proa de la cabina. Entre ambos garantizan una buena ventilación y evitan que los tonos oscuros de la madera resten alegría a las estancias.